“Weet je, hij is niet weerbaar genoeg!”

“Weet je, hij is niet weerbaar genoeg!”

Er loopt een man in een wat gevaarlijke buurt van een grote stad. Hij is niet zo groot en sterk. Een overvaller schat zijn kansen in en berooft de man van zijn pinpas. Op het politiebureau zegt de agent tegen het slachtoffer: “Ja meneer, wie gaat er nu in deze buurt lopen, als hij niet zo sterk is? Hier maak ik geen proces-verbaal van op. Dit is uw eigen schuld.” Uiteraard is dit voorbeeld verzonnen, maar als het een echte gebeurtenis was, zou de wereld m.i. terecht op z’n kop staan.

Een kind, dat niet weerbaar is, loopt meer kans om door een pester uitgekozen te worden om te gaan pesten. Net als de overvaller in het voorbeeld hierboven schat
de pester zijn kansen op succesvol pesten in. Een weerbaar kind, zeker als hij/zij ook vrienden heeft, maakt minder kans gepest te worden. Een kind in weerbaarheid laten oefenen is dus een goede zaak, maar…..

Maar soms zeggen mensen, of nemen een houding aan van als een kind niet weerbaar is, is het eigenlijk wel logisch dat hij /zij gepest wordt. En dat vind ik dus niet. Niemand heeft het recht een ander het leven zuur te maken. Die persoon (pester) is fout bezig, samen met de meelopers. Opvoeders hebben m.i. de taak ondubbelzinnig naar iedereen te communiceren: “Pesten mag nooit en conflicten lossen we samen op.”