Fatima begrijpt het wel, ook al vindt ze het jammer.
door
Er wordt nog gewerkt aan dit verhaal. zeker wat betreft de leestekens.
Toeeeeeeet, doet de schoolbel, alsof die roepen wil van we gaan beginnen. Juf Sterk heeft weer haar jurk aan, die bijna niemand mooi vindt, maar juf Sterk wel,dus doet ze die jurk gewoon lekker eigenwijs aan. De juf zegt altijd: “Als jij iets mooi vindt om aan te trekken, dan moet je dat lekker doen.”
Alle kinderen zijn intussen in de klas. Mohammed controleert of de goudvis nog een beetje happy is. Jeroen zwaait nog even naar zijn vader, die buiten bij het raam staat. Zijn vader kan maar moeilijk afscheid nemen. Maar het gaat al beter, want bij de kleuters begon Jeroen zijn vader altijd te snikken en te snotteren. De juf van groep 1/2 duwde hem dan zachtjes de deur uit. Dat hoeft nu in groep vier niet meer. Hij gaat al helemaal alleen naar buiten. Jeroen vindt dat knap van zijn vader, want hij weet hoe moeilijk zijn vader dat vindt.
Intussen huppelt Fatima op de toeeeeeeeet van de schoolbel nog net op tijd naar binnen. Ze is bijna te laat, terwijl ze best op tijd vertrokken is. Maar onderweg bij de brug, moesten ze lang wachten. Zelf toen alle boten al gepasseerd waren bleef de brug open. De brugwachter was in slaap gevallen en lag lekker te dromen. Toen de deftige moeder van Thijs de brugwachter aanstootte en beleefd vroeg of de brug naar beneden kon, had de brugwachter eerst een beetje gemopperd, dat ze hem wakker maakte, want hij droomde zo fijn, maar uiteindelijk had hij de brug naar beneden gedaan. Hij begreep wel, dat Thijs zijn moeder gelijk had. Een brugwachter hoort nu eenmaal de brug open en dicht te doen. Maar gelukkig is Fatima helemaal blij en op tijd de klas ingehuppeld. Ze is zo blij, omdat ze voor vanmiddag heeft afgesproken met Pien. Ze gaan bij Pien thuis spelen. Bij Pien thuis is altijd wat te doen en ze hebben een hele lieve hond, Brutus genaamd. Brutus is altijd blij en hij wil met de bal spelen of touwtje trekken.
Pien is wat stilletjes de klas binnengeslopen. Ze heeft buikpijn. Niet omdat ze ziek is of moet overgeven, maar omdat ze iets vervelends moet vertellen en niet weet hoe ze dat moet doen. Jasper, die heel goed is in het aanvoelen hoe een ander zich voelt, merkt dat Pien ergens mee zit. Hij is zo aardig om te vragen, wat er aan de hand is. Pien zegt vanmiddag zou Fatima komen spelen. O wat leuk zegt Jasper. Ja, dat is ook leuk, maar het kan niet doorgaan. Mamma moet plotseling vanmiddag werken, dus moet ik naar de opvang en kunnen we niet bij mij thuis spelen. Balen zegt Jasper.Wat moet ik nu tegen Fatima zeggen, want afspraak is afspraak. Dat is waar zegt Jasper. Daarna staan ze een tijdje stil naast elkaar. Ze kijken allebei heel ernstig. Ze denken diep na. Je kunt nu eenmaal niet zomaar een afspraak afzeggen, want afspraak is afspraak.
Juf Sterk haalt nog vlug een bakje koffie om echt wakker te worden. Fatima ziet Pien met wie ze vanmiddag gaat spelen naast Jasper staan. De twee kijken ernstig. Snel loopt ze op hen af. Ik heb er echt zin in om vanmiddag bij je te komen spelen. Dan zegt Pien: we kunnen vanmiddag niet spelen Fatima. Dan loopt ze snel naar haar plaats. Juf Sterk komt met de koffie in haar hand binnen en tikt met een stokje tegen de klankschaal. Het wordt direct stil en juf Sterk begint met de les. Jasper ziet, dat Fatima tranen in haar ogen heeft. Fatima begrijpt niet waarom Pien de afspraak zomaar afgezegd heeft. Wil ze niet meer met haar spelen? Of heeft Pien met iemand anders afgesproken. Dat zou oneerlijk zijn, want als je eerst met de één hebt afgesproken, ga je niet daarna met een ander afspreken. Fatima is echt verdrietig.
Pien kan haar gedachte niet bij het rekenen en taal houden. Ze ziet ook dat Fatima heel stil is. Tijdens de pauze zegt Jasper tegen Pien, dat Fatima volgens hem verdrietig is. Pien zegt wat bozig tegen Jasper:”Ja, dat zie ik ook wel.” Jasper grinnikt: “Je hoeft niet zo boos op mij te reageren hoor!” “Sorry”, zegt Pien. Ze is ook niet boos op Jasper, maar ze vindt deze situatie, dat Fatima niet kan komen spelen erg vervelend. Jasper heeft een idee. Zelf vind hij het een zeeeeer goed idee. “Weet je”,zegt hij, “je moet gewoon gaan uitleggen aan Fatima, dat jij je wel aan je afspraak wil houden, maar dat je moeder ineens moet werken en jij naar de opvang moet. Dan is Fatima misschien nog wel verdrietig, maar begrijpt ze je misschien wel.
Pien loopt naar Fatima. Fatima zegt verdrietig: “Ik vind het gemeen, dat je vanmiddag niet met me wil spelen, want afspraak is afspraak.” Ik wil wel met je spelen, maar mijn moeder moet plotseling werken en ik moet naar de opvang. O, zegt Fatima, ik vind het wel heel erg jammer, maar daar kan jij natuurlijk ook niets aan doen.
Juf Sterk klapt in haar handen en ze gaan weer naar binnen. Pien is blij, dat ze aan Fatima heeft uitgelegd, waardoor ze zich niet aan haar afspraak kan houden.
