Wie pest wie?

Wie pest wie?

Vaak is bij pesten duidelijk wie het slachtoffer van pesten is, wie er pest en mee loopt. In dat geval kan mediation helpen als pesten voort komt uit irritatie of door gebeurtenissen uit het verleden. Ik heb daar al eerder een blog over geschreven. Het resultaat moet zijn dat het pesten stopt!

Elke vorm van pesten moet gestopt worden. Niemand heeft het recht de ander te pesten! Daar moet stevig en snel op ingezet worden. Als pesten gebeurt door de pester puur om iemand te kwetsen (geestelijk en / of fysiek) is het m.i. prima, om de pester te straffen, uit de klas te plaatsen of te schorsen. Pesten mag niet, punt uit!!

Soms ligt het niet zo eenvoudig als hierboven beschreven. Ik ken situaties waarbij beide partijen vinden door de ander gepest te worden. Vooral voor ouders van de kinderen, die vinden dat hun kind het slachtoffer is, omdat zij uiteraard alleen de kant van het verhaal van hun kind horen, kunnen zich maar maar moeilijk inleven in het feit dat het andere kind zich ook slachtoffer voelt.

Voorbeeld:

Frans zegt tegen de leerkracht, dat Jos gekletst heeft, toen deze even naar het toilet was. Frans doet dit uit rechtvaardigheidsgevoel, Jos en vele anderen vinden dit klikken. (Wat vindt u als lezer zelf?) Even later trekt Jos een sprintje in de gang. Frans vertelt de leerkracht dat Jos rende in de gang. Jos scheldt Frans uit voor klikspaan. Enkele meelopers schelden ook. Frans klaagt thuis en bij de juf/meester dat Jos hem pest. Als Jos hierover wordt aangesproken is Jos boos (niet gespeeld). Jos ervaart, dat Frans hem steeds op de huid zit en over hem klikt. Jos voelt zich gepest door Frans en dat pikt hij niet.

Beide ouders geven aan, dat hun kind door het andere kind gepest wordt. Ze willen hun kind beschermen en dat hun kind beschermd wordt.

Ik zet in zo’n situatie ouders en kinderen graag bij elkaar en volg zoveel mogelijk de volgende stappen:

1. de kinderen doen hun verhaal. De ouders horen daardoor ook het verhaal van het andere kind;
2. wat wil Frans aan Jos vragen en Jos aan Frans om hun problemen met elkaar op te lossen?
3. zit er nog iets wat ook besproken moet worden? Zo ja, wat wil je de ander vragen, nadat uitgelegd is wat het probleem is? Deze vraag net zo lang herhalen tot er niets meer is.
4. Nu komen de ouders aan het woord. Zij kunnen beide kinderen complimenten geven.

Belangrijk is om vooraf met de ouders de bovenstaande stappen te bespreken. Ook aangeven, dat van hen verwacht wordt, dat ze in een volwassenen rol blijven zitten als opvoeder en niet in de emoties duiken, ruzie gaan maken met de andere ouders of met het andere kind. Hen ook vragen om met een open mind het gesprek in te gaan. Hierdoor helpt men immers beide kinderen.