Plan pesten aanpakken van Dekker en Dullaert
door
Op 25 maart 2013 kwamen staatssecretaris Dekker en kinderombudsman Dullaert met een plan van aanpak tegen pesten. Pesten effectief aanpakken wordt wettelijk verplicht. Lees hier meer…
Verslag in het jeugdjournaal van 25 maart 2013
Is dit nu een goede zaak of is het de zoveelste verplichting voor het onderwijs? Ik vind het een goede zaak dat scholen wettelijk verplicht worden pesten aan te pakken, mits ouders ook op hun verantwoordelijkheden kunnen worden aangesproken. Ik heb tijdens de expertmeeting over pesten met de staatssecretaris, kinderombudsman en collega’s bepleit dat scholen pesten alleen succesvol kunnen aanpakken als de school en inspectie de mogelijkheden krijgen tegenwerkende ouders, die goedkeuren dat hun kind pest, aan te pakken, met het ultieme gevolg schoolverwijdering van ouder en kind. Uiteraard zal dit de laatste stap zijn in een pestprotocol.
Daarnaast willen staatssecretaris en kinderombudsman dat alleen bewezen effectieve methodes mogen worden gebruikt. Helemaal mee eens, mits er ruimte blijft om te experimenteren met nieuwe methodieken / methoden om te komen tot verbeteringen, want de beste onderzochte methoden reduceren pesten tot ongeveer 40%. Dat betekent dus dat er nog 60% gewonnen moet worden!! Daarvoor is uitproberen en evalueren van nieuwe mogelijkheden nodig.
Tenslotte ben ik van mening, dat vooral de leerkracht / docent en ouders ertoe doen in de pestaanpak. Een bevlogen leraar met ondersteunende directie, die betrokken is, ruimte & structuur biedt, plezier maakt en de leerlingen enthousiast elke dag veel leert en wijzer maakt en helder is in gedragsregels, is methodevrij al heel goed bezig pesten zoveel mogelijk te voorkomen en aan te pakken. En ouders “moeten” met hun kinderen te bespreken hoe mensen vriendelijk-assertief en betrokken met elkaar om kunnen gaan, dat pesten absoluut uit den boze is en beslist niet getolereerd wordt. “Gewoon” opvoeden dus.
Uiteraard hebben de kinderen in het groepsproces, dat pesten is, zelf ook een belangrijke rol. En die rol van “Helper van de goede sfeer” maakt kinderen medeverantwoordelijk voor het welbevinden van zichzelf en medeleerlingen.
De staatssecretaris en kinderombudsman hebben vanuit de overheid met dit plan een duidelijk signaal afgegeven en dat verdient m.i. alle lof, ondanks de verschillende haken en ogen.
